Muzyka do pobrania – „Polka łużniańska"

nazwa tańca pochodzi od nazwy wsi Łużna koło Gorlic, gdzie polka ta była tańczona najczęściej. Jest zaliczana do tańców staroświeckich, wykonywanych przez Pogórzan. Podstawowym krokiem jest krok suwany czyli płaskie przesuwanie stóp po podłodze. Polka łużniańska grana jest w metrum 2/4 w szybkim tempie i składa się z dwóch części. Taniec poprzedza zazwyczaj krótka przyśpiewka. Polka ta tańczona jest przez dowolną ilość par ustawionych po okręgu. W części pierwszej tancerze balansują na zewnątrz i do wewnątrz koła, zaś w części drugiej przechodzą do kroku wirowego po linii obwodu koła. W tej części dopuszczalna jest forma polki w obrocie z ugięciem nogi na „raz". W ostatnim takcie melodii para wykonuje podwójny przytup.

Polka łużniańska suwana jest podstawowym tańcem w repertuarze Zespołu Pieśni i Tańca „Łużnianie” działającego na terenie gminy Łużna od 1937 roku i popularyzującego kulturę tego regionu zarówno w kraju, jak i za granicą.

Brylak-Załuska Maria, Kowalska Stefania Bogumiła, Wojtas Michalina, Tańce i pieśni Pogórzan, red. Henryk Kuś, Stowarzyszenie Gryf, Bobowa 2014.
Michalikowa Lidia, Folklor Górali i Pogórzan Ziemi Sądeckiej, COMUK, Warszawa 1990.
Haszczak Alicja, Folklor taneczny Ziemi Rzeszowskiej, COMUK, Warszawa 1989.