Basse danse to taniec szczególnie charakterystyczny dla XV w., kiedy to przężywał apogeum popularności na dworach francuskich i w księstwie Burgundii. Przeznaczony dla środowiska dworskiego, służył prezentacji i autokreacji każdego z tańczących. Nazywany „królową tańców”, Basse danse wymaga od tańczących postawy pełnej godności, dumy i elegancji. W Manuskrypcie Małgorzaty Austriaczki z końca XV w. zapisane są kroki i choreografie 59 basse danses o różnych tytułach, pochodzących od nazw miejscowości. Wykonywany w metrum trójdzielnym zawiera w swojej strukturze trzy formy kroków double, różniące się długością i liczbą: petite mesure, moyen mesure, grande mesure. Do podstawowych kroków opisanych w Manuskrypcie Małgorzaty Austriaczki należą kroki simple (pojedyncze), double (podwójne), reprise, branle oraz reverances, czyli różnej długości ukłony występujące na początku, na końcu i w trakcie tańca. Większość kroków wykonywana jest na półpalcach, co nadaje tańcowi szczególną lekkość i elegancję.

Bibliografia:

Conté Pierre, Danses Anciennes de cour et de théâtre en France, Paris, 1974.

Larousse-Bordas, Dictionnaire de la danse, Paris, 1999.

Manuskrypt Małgorzaty Austriaczki, Bruksela, 1495-1501.

Toulouse Michel, L’Art et instruction de bien danser, Paris, 1482.