Muzyka do pobrania – "Siekany - Równy"

należy do grupy rodzimych tańców wielkopolskich, zamyka triadę ludowych tańców weselnych (wiwat – przodek –równy ). Taniec ten był nazywany także chodzonym lub okrągłym. Grany jest w metrum 3/8 w umiarkowanym tempie w dowolną ilość par wirujących okroczakami bądź chodzących drobnym równym krokiem (stąd też pochodzenie nazwy).

Interesujący opis równego możemy przeczytać w książce Jana Bzdęgi „Wesele biskupiańskie”:

Tancerze są zwróceni twarzą do siebie, tancerz kładzie ręce partnerce na biodrach, ona zaś jemu na ramiona, lub tylko jedną, a drugą w pasie. Posuwają się spokojnie krokiem zwykłym – trójdzielnym – w kierunku przeciwnym do biegu wskazówek zegara, partnerka tyłem, a partner przodem do kierunku tańca. W czasie drugiej części melodii zaczynają wirować, nadal posuwając się po kole. Wirują przechodząc z nogi na nogę, krokiem dosuwanym jak w walcu, wykonując przy tym duże obroty. Przy wirowaniu często bywa, że dwie lub trzy pary tańczące w kole popisują się swoją sprawnością. Pozostałe pary tańczą w tradycyjny sposób.

Taniec kończyło zawołanie przez prowadzącego „Chos!”, dające asumpt do kolejnego równego, jednak już w kierunku przeciwnym niż uprzednio.

Bzdęga, Jan z Domachowa. Wesele biskupiańskie. Gostyń: Gostyńskie Towarzystwo Kulturalne, 1992.
Dąbrowska, Grażyna W. Tańcujże dobrze. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1991.
Glapa, Adam; Kowalski, Alfons. Tańce i zabawy wielkopolskie. Wrocław: PTL, 1961.