polka glazyr
Muzyka do pobrania - taniec „Polka glazyr”
Polka glazyr (grazir) jest jedną z wielu odmian popularnej w wielu regionach polki. Taniec charakterystyczny jest dla Górali Czadeckich. Tańczona w parach po okręgu pod słońce, w bardzo szybkim tempie, w metrum 2/4. Mimo to wykonywano ją płasko, nie drygliwie, stąd mówiło się o niej, że tańczono ją gładko (gwarowe glazirować czyli gładzić).
Warto wspomnieć o pochodzeniu tańca. Polka glazyr jest przykładem tańca charakterystycznego dla górali określanych w literaturze przedmiotu mianem czadeckich, których jednak właściwiej należałoby określać góralami bukowińskim. Sami górale wprost nawiązują do tej nazwy (np. zespół „Watra” z Brzeźnicy), podobnie zresztą jak do określeń urobionych od nazw miejscowości zamieszkiwanych przez ich przodków przed 1945-46 rokiem (np. pojańczycy).
Społeczność ta jest pochodzenia śląsko-małopolskiego, a znaczna jej część przez pewien czas zasiedlała dolinę Kysucy i Pohorele na terenie obecnej Słowacji, aby następnie w ramach habsburskiej akcji kolonizacyjnej z początku XIX wiek dać się przesiedlić na teren rumuńskiej Bukowiny.
Po drugiej wojnie światowej część górali bukowińskich poddało się repatriacji zasiedlając kilka wsi na historycznym Dolnym Śląsku. Pobyt na Bukowinie, w środowisku wieloetnicznym odcisnął piętno na tradycjach społeczności, stanowiących interesujące połączenie elementów kultury karpackiej z elementami tańców przesiedleńców z różnych części imperium habsburskiego. Dobrym przykładem takich wspólnych wpływów i zapożyczeń jest polka glazyr (niem. glasieren glazurować), przyniesiona na Bukowinę przez niemieckich osadników.
